Zafere ve Öldürmeye alışkın olanların ayak sesleri duyuldu önce Çanakkale de, Özgürlüğümüzü, Geleceğimizi, Onurumuzu, Hayallerimizi ve Hayatlarımızı istediler. Fakat hayatlarında, hayatlarından daha değerli olan vatan sevgisi dolu Türk Askeri karşısında hezimete uğradılar 100 yıl önce bu gün Çanakkale de. Yüz binlerce gencecik insanı şehit verdik. Belki gençlikleri ölümden korktu ama kendileri ölümden korkmadı bu insanların. Bu gün aramıza ayrılık tohumları atılmaya çalışılan insanlarımızın tamamı, vatan toprağı için adeta ‘ölüm sevgisinde’ buluştu bu zaferde. Bu zaferin 100. Yılında tekrar tekrar okuyalım Çanakkale’yi, Sevr’i, Kurtuluş savaşını ama hatırlamak içim değil, UNUTMAMAK için!
Başta Gazi Mustafa Kemal ve Silah arkadaşları olmak üzere tüm şehitlerimizi rahmet ve şükranla anıyorum.
